Rebalancing…

First, er zijn eindelijk foto’s – ze staan en horen bij het vorige verhaaltje, dus check dat nog even… Het plaatsje Tangalla was nogal door de tsunami getroffen, en de mensen daar hebben niet echt de middelen om alles weer op te bouwen, daarom de foto’s. Iedereen heeft ook z’n eigen persoonlijke verhaal. En ik zie er al doorleefd uit, vinden jullie niet?! 😉

Over doorleefd zijn gesproken, ik voel me een oud vrouwtje, zwak en kreupel. Als het goed is wordt daar nu wat aan gedaan. Op het eerste gezicht lijk ik misschien een gezond persoon maar toch hebben de afgelopen 2 jaar verschillende doktoren wel raad met mij en mijn maag/darm klachten geweten. Via verschillende geneeswijzen wisten ze ieder weer andere oorzaken te vinden. De Ayurvedische doktor hier had ook weer een interessante diagnose…

In Sri Lanka werd ik namelijk voor het eerst ziek. Of nou, eerst had ik last van mn knie, waardoor ik een hele toffe berg niet heb kunnen beklimmen, ik kon alleen maar heel voorzichtig lopen of verging van de pijn. Ik koos er dus voor om het wat rust te geven in het bergplaatsje Ella. Daar werd ik zomaar ineens ziek, een hele dag overgeven en toen nog 5 dagen me een vaatdoek gevoeld. Toch nog naar de kust gereisd en noodzakelijkerwijs naar Colombo om mn retourticket op te halen. Ik heb India weten te bereiken en ben maar meteen naar de meest relaxte plek aan de kust gereisd om uit te zieken. Toen kwam ik iemand tegen die een goede doktor wist. Deze man kan echt wonderen verrichten. Veel mensen die ik heir heb gesproken hebben enorm baat bij zijn behandeling. Vanmorgen ontmoette ik een Australische vrouw die al 1,5 jaar niet meer gemenstrueerd had en graag zwanger wil worden. Alle doktors geprobeerd, etc. Nu is ze drie weken onder behandeling en ze is weer ongesteld geworden. Maar het is nog niet klaar, ze moet elke dag warme melk drinken waarin een paar verhitte, gouden beeldjes hebben gelegen (en die worden elke dag kleiner!).

OK, mijn diagnose was dat mijn lichaam scheef is. In mijn nek is de spier aan de rechterkant hard en de linker zacht, ook mijn heupen zijn een btje scheef en daardoor mijn organen, maag etc zit allemaal niet op zn plaats. Hij kon dit zien door mijn voeten en ruggengraat te voelen. Vervolgens hield hij mijn hoofd klem in zn arm, gaf er een ruk aan zodat ik loskwam van de grond en aan mn hoofd hing te bungelen, en hij schudde even heel hard. OK, heelfijndankuwel!!!!

Nu zit ik aan de kruidenpillen en -drankje, extreem ranzig natuurlijk. Ook ga ik elke ochtend naar yoga, want dat helpt enorm je rug te sterken en das ook wel nodig. Well, het komt erop neer dat ik mezelf de tijd gun om weer in balans te komen. Ik ga pas weg wanneer ik me weer helemaal top voel want na 1,5 week vaatdoek zijn, besef ik dat ik anders echt niet ver kom en nergens van zal kunnen genieten.

Nou, en dan is er nog iets anders spannends wat ik ga ondernemen… Voor degenen die Holy cow hebben gelezen, niet schrikken, ik ga naar Amma. Deze vrouw is een soort heilige, godachtige persoonlijkheid. Ze heeft een soort almachtige energie en liefde meegekregen die ze enkel gebruikt om mensen te genezen, kracht te geven en zich in te zetten voor de armen. Ze tourt over de hele wereld, zie http://www.amma.org. Ik ontmoette in 2 dagen 2 mensen die haar ontmoet hebben en vannalles erover konden vertellen, en het moet echt een ervaring zijn. Het is hier heel vlakbij, er is een ashram waar gasten kunnen verblijven, eten, slapen, mediteren, alles. Ik ben erg nieuwsgierig en heb echt het idee dat ik deze kans niet moet laten lopen!! De Amerikaan die me eerst over dit vertelde leek totaal geflipt, maar hij vertelde interessante en bizarre dingen. Hij is navolgeling van een of andere spirituele leider, Meher Baba, de uitvinder van de spreuk: don’t worry be happy. 800 jaar voor hem was er Mohammed, 800 jaar daarvoor werd Jezus geboren, 800 jaar daarvoor Buddha. En zoals bij al deze personen zal hij pas bij het grote publiek bekend worden lang na zijn dood. Ook gelooft hij dat er 56 ‘heilige’ personen op aarde zijn en dat Amma er een van is. Anderen zijn Michael Jackson en de overleden Paus. Nu hij overleden is, zal de heilige in een andere persoon gereincarneerd zijn. Interessant he?! Zo ontmoet ik hier allerlei mensen, dat is het leukste van reizen in je eentje denk ik.

Als jullie maar niet denken dat ik me helemaal mee laat slepen door alles en als een compleet gestoorde hippie terugkom, of erger nog, helemaal niet… Nee, ik zal mezelf blijven hoor, maar heej ik ben wel in India, dus vandaar;-)

* * *

Even een update. Het is gebleken dat er voor totale healing toch een behandeling nodig is van 11 dagen. Ik heb het weten terug te brengen tot 8, want het zou anders erg prijzig en langdurig zijn. Mijn persoonlijke ayurvedic treatment houdt in: ruwe massages en ricepackings met mysterieuze kruiden. Maar het werkt wel…mn rug voelt een stuk steviger aan, al na 2x! Ik kan veel beter recht zitten, wat normaalgesproken (achter de computer op t werk;-)) nog geen 5 min. lukt. Ook verder nergens last meer van.

Maar elke dag is weer een verrassing, die dokter is wel geheimzinning af en toe, hij

zegt alleen het hoognodige. Nu blijkt dat nu ik ongesteld ben, ik niet aan yoga mag doen en de behandeling ook moet staken voor 3 dagen. “You take rest” zei hij. “Little walking”. Ik: “how about swimming?”…”Better no”. Aha. Maar ik hoorde dat je lichaams energieen anders zijn tijdens de menstruatie, dus het kan wel invloed hebben…ik volg het advies maar op.

Het is hier prima vertoeven, superrelaxt, maar ik had er wel moeite mee mezelf toe te staan om te relaxen. Ik rekende op een vermoeiende, interessante reis met vooral veel India. Nu zit ik hier, met relatief weinig India (wel cappuccino’s en pasta en muesli ontbijt) aan mn gezondheid te werken en dag in dag uit met superaardige mensen over spiritualiteit, ashrams, landmark cursussen, zonsondergangen, de natuur, meditatie en wat al niet meer te praten. Het belangrijkste dat ik tot nu toe heb geleerd is dat je in India niet vindt wat je verwacht had, of wat je zoekt, maar dat wat je (blijkbaar) nodig hebt.