Piece # 8 – Studeren

Tijd voor een studie-update. Want ja, naast mijn dagelijkse bezigheden zoals koken, schoonmaken, kasten groen verven, de plantjes water geven, documenten aanvragen, uitgaan, uitgaan, uitgaan en werk zoeken, is de studie er ook nog. En het is waar, “ons” thema is zeker niet onbelangrijk, want zoals ik inmiddels heb vernomen zijn er op de hele wereld tenminste 175 miljoen migranten en volgens de statistieken (waarvan ik er al meer voor mijn kop heb gekregen dan in de afgelopen 24 jaar) is dit aantal sterk stijgende. In de eerste plaats omdat het wereldwijde migratiepatroon ‘van zuid naar noord’ zal blijven aanhouden zolang de verschillen tussen ontwikkelingslanden en het Westen niet kleiner worden. Prognoses wijzen echter het tegendeel uit. In de tweede plaats maakt de globalisering en de assimilatie van internationale communicatie, geldstromen en transport het er voor potentiële migranten steeds gemakkelijker op hun heil in een ander land te zoeken. In de derde plaats is het zo dat in ontwikkelingslanden registratie van de bevolking niet hun sterkste kant is. Met name de illegale immigranten weten ze niet in kaart te brengen, en vandaar dat de officiële cijfers van bijvoorbeeld de Verenigde Naties, als een soort ondergrens gelden en de echte aantallen veel hoger liggen. De VN noteert wereldwijd zo’n 32,9 miljoen ‘people of concern’ waaronder vluchtelingen, asielzoekers (mensen in afwachting van hun vluchtelingenstatus), slachtoffers van trafficking/smokkel, en mensen die ‘verplaatst’ zijn vanwege natuurrampen of ‘ontwikkelingsprojecten’ zoals stuwdammen en de Olympische Spelen.

Ik heb zojuist mijn eerste individuele schrijfopdracht ingeleverd bij de docent. Het betreft een workshop ‘interculturele communicatie’ waarbij we het hebben gehad over wat er zoal aan het licht komt wanneer mensen afkomstig uit verschillende landen met elkaar communiceren. Stereotypen, vooroordelen, culturele normen en discriminatie zijn de meest belangrijke thema’s. Het stuk wat ik geschreven heb gaat over dat de universiteit voor hetzelfde studieprogramma aan buitenlanders een hoger bedrag (bijna twee keer zoveel) in rekening brengt dan aan de argentijnen. Institutionele discriminatie wordt het genoemd, en het lelijke daarvan is niet zozeer dat studenten zoals ik, ondanks dat ze de toelage betaald hebben, zich gediscrimineerd voelen, maar dat het land ondertussen bezig is vol te stromen met bolivianen, peruanen en paraguayanen die met geen mogelijkheid de normale toelage kunnen betalen, laat staan die voor buitenlanders.

Tenslotte wil ik vermelden dat ik misschien nog wel meer dan over migratie, intussen heel veel heb opgestoken over het educatiesysteem (voor 99% bagger) hier in Argentinië en natuurlijk de spaanse taal (100% vorderingen). Die puntjes zal ik binnenkort wat uitvoeriger behandelen, waarschijnlijk komende week nadat ik mijn eerste setje tentamens achter de rug heb. Wish me luck!