Piece # 9 – Waarheen, waarvoor?

Ik kan niet zeggen dat ik niet een beetje in de war ben geweest de afgelopen tijd. Ik ben hier nu twee maanden, maar het lijkt veel en veel langer. Zoals altijd was ik op zoek naar een doel, of meerdere doelen, om naartoe te werken en te leven. Alleen maar studeren, en de taal goed leren, en nieuwe vrienden maken, en Ariel goed leren kennen om te zien of ik me niet vergist had (of hij…), en een beter huis vinden, en goed contact onderhouden met het thuisfront leken me niet genoeg. En hoe goed dat ook allemaal lukt, ik werd ontevreden omdat ik voor het eerst in mijn leven geen uitzicht op een baantje had. Ik begon te zoeken. Het bleef ondertussen buitenproportioneel knagen en maakte me onrustig. Ariel merkte het en op een zondag gebeurde het ineens dat we tot in detail plannen aan het maken waren over het starten van een bedrijfje. We zouden hier met zijn contacten softwareprogrammeurs inhuren en dan via mijn contacten de programmeer- en designdiensten aan Nederlandse webdevelopment bedrijven verkopen. In Nederland overstijgt de vraag het aanbod en hier in Argentinië stikt het van de ervaren jonge mensen die stukken minder salaris eisen. Kortom, het zou haalbaar zijn in alle opzichten, en voor een paar jaartjes best interessant.

“Best interessant” is leuk en aardig maar niet genoeg, besloten we even later terwijl we net bezig waren met de website en de contacten. Wij zijn immers geen techies, dus wat voor voldoening zouden we gaan halen uit het laten uitvoeren van werk dóór anderen en vóór anderen? Juist.

Sindsdien voel ik me stukken geruster, en gek genoeg wordt het me steeds duidelijker waar de goede weg ongeveer zal liggen. Ik kreeg de aanbieding om de PR en website te gaan doen voor een werkplaats (met bakkerij, theater, computerlessen) voor jongeren met een verstandelijke handicap. De overheid faciliteert of financieert dit soort initiatieven hier niet, dus het is eigenlijk al een wonder dat ze bestaan. Ik las een conferentieverslag van PICNIC van Ethan Zuckerman met onverwachte initiatieven uit Afrika, waaronder Afrigadget en een NGO die jongeren opleidt tot bijvoorbeeld webdesigner, die me ontzettend veel inspiratie geven. Ik kwam binnen een dag een paar internationale netwerken tegen die erin slagen idealisme en het WWW te verenigen (en ook nog *tip* dit), en werd uitgenodigd door een amerikaanse NGO om onderzoek te gaan doen met immigranten in de wijk La Boca. Alles op vrijwillige basis. Daarentegen, dit keer kan ik niet wachten om te beginnen.