Piece # 14 – Van onder de zweetdruppeltjes

Zoals het niet altijd meeviel te wennen aan de kou bij mijn aankomst, zo valt het nu niet mee te wennen aan de p lotselingen warmte. In Nederland zou het een hittegolf genoemd worden. De 30 graden Celcius met een luchtvochtigheid van heb ik jou daar brengen weer heel nieuwe bijkomstigheden met zich  mee. Je wandeltempo op straat met 80% verlagen bijvoorbeeld zodat je niet komt te zweten als een otter. Nu snap ik waarom de latino’s me met regelmaat vroegen: “waarom loop je toch zo hard?” Pas inhouden dus, daarbij strategisch plannen zodat je steeds aan de schaduwkant blijft en, oppassen voor lekkende airco’s.

Ook het studeren wordt er niet makkelijker op: de avenida rondom de faculteit blijkt bij de minste of geringste temperatuurstijging zonder stroom te komen zitten. Dat betekent geen studiemateriaal bij het kopiëerwinkeltje, geen koffie, geen licht en helaas ook geen airco.

Het warmtefenomeen kent gelukkig ook nog wel enkele voordelen. 1) Het overvalt ook de Argentijnen, iedereen klaagt en dat schept een band. 2) Nu snap ik ineens waarvoor al die ijssalons dienen, en gelukkig is het ijs ook nog eens om je vingers bij op te eten. 3) ’s Avonds om 1.00 nog in je zomerhemdje buiten zitten is ook geen straf. 4) Het klimaat is variabel dus er zullen zeker nog koelere dagen volgen. En voor de zomer hebben we, mijn ouders en ik, altijd nog Ushuaia, de meest zuidelijke stad ter wereld!