Het was niet het makkelijkste jaar van mijn leven. Misschien zelfs wel het moeilijkste. Ik heb gaandeweg, voor het eerst, lagen “Nederland” van me af moeten pellen, en velletjes “Cultuur, Gewoontes en Denkwijzes” heb moeten losweken. Het was een jaar van allerlei soorten confrontaties met deze voor mij nieuwe cultuur, en die extra lagen belemmerden me, ze weerhielden me ervan het ware Argentinië te zien en daadwerkelijk te leven alsof ik in Argentinië woon.
Ik moest eerst in mijn nakie komen te staan en een comfortabel, hip Argentijns jasje aandoen om niet meer moedeloos of gefrustreerd te raken van een aantal – hier doodnormale – zaken. Je hebt me er al vaker over gehoord: verkeer dat geen voetganger of fietser weet te respecteren (auto = status = heilig), omslachtige betaalmethodes (internetbankieren anyone?), gebruiksvoorwerpen die snel kapot gaan (“Industria Argentina”) en geen geld hebben nieuwe te kopen, beduidend minder bewustzijn met betrekking tot het milieu en gezondheid (Al Gore, wie is dat?), siësta houden op weekenddagen (luie donders).
Het was even zoeken naar een basis, maar het goede nieuws is: het Argentijnse jasje past steeds beter en ik krijg nu welgemeende complimenten over mijn succesvolle integratie hier. Ik zal overigens wel doorgaan met het beschrijven van Argentijnse fenomenen en absurditeiten, er liggen nog vele blogs op de plank. Maar mijn eerste anniversario doet me even stilstaan bij universele basis die overal ter wereld even belangrijk is: ik ben omringd door liefhebbende mensen waarmee ik veel lol heb, kan me hier probleemloos verder ontwikkelen op allerlei gebied, verkeer weer in goede gezondheid en heb voldoende balans weten te vinden.
De eervolle vermelding gaat naar onze eigen ongetemde poema verpakt in een klein kattenlichaampje: Mandarina, en natuurlijk naar Ariel, die me verschrikkelijk veel heeft geholpen met het integratieproces, die me onvoorwaardelijk steunt en van me houdt en blablablabla, en… die het regelmatig heeft over een proefperiode in Nederland.
Wordt vervolgd…
world pieces 
happy birthday to you! and your first year my love!!!
and thanks also to Mandarina and Ariel for being there for you.
Ben benieuwd naar de integratie-party, hoe was het?
Ook groetjes van Lia (mijn zusje), die hier een weekje is en Jaap, die morgen vertrekt naar Zweden voor zijn bootreis en Tomas, die zaterdag naar Hongarije vertrekt en van mij, die lekker thuisblijft bij de poesjes. Veel lieve groetjes van Engelien
Oeps, beetje laat: nog gefeliciteerd!
hai lief, zaterdagavond, een belletje uit Zweden van Jaap, worldpieces, net wanneer ik naar bed ga en terwijl ik jouw argentijnse feestbeest bestudeer krijg ik een sms-je van Tomas uit Hongarije.
Veel plezier vanavond, op je integratie party.
Hoe hollands is mijn avond, met de poes voor mij liggend op tafel, telkens haar pootje hakend aan mijn arm, zeker wetend dat ik bij haar blijf.
Knuff van Engelien