Argentijnen hebben een ding gemeen met mijn oma, namelijk dat ze nogal van tradities houden. Vandaag is de dag waarop één van de vele jaarlijkse tradities plaatsvindt. Het is namelijk de Dag van de Vriend(in). Een soort valentijnsdag, maar dan voor vrienden waarop iedereen zich schijnbaar verplicht voelt elkaar een feliz día te wensen.
De hele dag dus sms-jes, telefoontjes en facebookberichten. Maar tot zover alles leuk en, galant, zo kun je wel zeggen nietwaar?
Maar, het andere deel van de traditie luidt dat je met je beste vrienden uit eten gaat. Het is nu bijna 21 uur en de stad is een rumble-in-the-jungle. Bomvol auto’s, iedereen doet zijn best om de vrienden niet te laten wachten. In de bussen wordt het gangpad bevolkt door groepen giegelende meisjes. In de restaurants is geen tafel te krijgen (hooguit een tafeltje voor twee).
Ariel is dus bij zijn vrienden die we eergisteren nog gezien hebben. Ik blijf lekker thuis, zonder vrienden, en ga in mijn eentje een perfect bordje ravioles con cuatro quesos eten. Morgen zijn mijn vrienden er ook nog wel.
world pieces 
Reageer op deze post