Als het goed is, is na een vakantie je lichaam tot rust gekomen, je batterij opgeladen, je hoofd opgefrist en staan je hersens weer in de juiste modus.
Eenmaal terug, bekijk je je thuisland weer met een frisse blik. Andere dingen vallen je op. Misschien keer je oude routines de rug toe en krijg je nieuwe voorkeuren.
Bij mij is dat ook nu weer het geval. Hier enkele zomerobservaties:
Prijsverhogingen
In januari gaan alle prijzen omhoog. Irritatiewekkend. Een pak cruesli kost inmiddels (omgerekend) 4 Amerikaanse dollar, een stuk kaas $ 5. Volgens de internationale pers gaat het hartstikke lekker met de Argentijnse economie. Waar komt dan toch die hoge inflatie vandaan?
Ware verkoeling
Marilina, de zus van Ariel, heeft op het dak van haar huis een plastic zwembad geplaatst. Het lijkt op een opblaasbaar kinderbad, maar met een metalen omspanning. Er passen precies vier personen in. Het idee van zo’n zwembad is overigens niet dat je erin gaat zwemmen; alleen een beetje dobberen en afkoelen. En dat gaat prima!
Klimaatcontrole
Het is minder heet dan vorige zomers, althans dat gevoel hebben we met z’n allen. Heeft iemand die ene theorie van de groeiende gletjsers die het hele land bijkoelen al kunnen bevestigen?
Praktisch pijnlijden
Ik heb ontdekt dat het epileren van je oksels best te doen is. Dus geen huidirritatie meer! Ontzettend praktisch met nog een lange zomer voor de boeg!
Vakanties
Het is vakantietijd. Vrienden gaan één of twee weken naar de bergachtige provincie Córdoba, naar Patagonië, naar de kust. Ook spreek ik veel mensen die de vakantie doorbrengen bij hun familie in verre provincies als Mendoza, Santa Fe, Misiones.
Cultuurstad
Ook als je niet op vakantie bent, wil je wat. Daarom zijn er zomerevenementen in de stad: drive-in-bioscoop, theater, popconcerten voor de massa, en tango natuurlijk.
Wat moet dat moet
Het is weer tijd voor mijn jaarlijkse visumprocedure bij de gevreesde überbureaucraten van Migraciones. Dankzij mijn ruime ervaring met deze jongens vertrouw ik erop in één keer alle papieren in orde te zullen hebben, dan mag ik weer een jaartje blijven.
Ongemakkelijk
Het grote aantal (jonge) moeders met baby’s op de arm en/of kleine kinderen om zich heen overweldigt me. Ik voel me ongemakkelijk over het gebrek aan comfort wanneer ik ze de volle bus in zie stappen met hun kroost, zonder kinderwagen of draagzak, en een handvol muntjes één voor één in de kaartjesmachine stoppen. Gelukkig krijgen deze vrouwen wel altijd direct een zitplaats aangeboden.
Souvenirs
We hebben een hoop decospulletjes (gewoon van de Xenos en Action), boeken en muziek uit Nederland meegenomen en dat maakt ons appartementje nog gezelliger. Het ademt ook ‘Nederland’, en ‘reizen’. En dit soort herinneringen, daar kun je er in verweggistan – zo heb ik gemerkt – nooit teveel van hebben.
Nieuw leven x 6
Ondanks dat dit stukje alle aspecten van zomer heeft, wordt er ook wel gewoon gewerkt. De websites vliegen de deur uit, en gaat straks ook gebeuren met de zes pasgeboren puppies in de kantoortuin (trotse moeder: boxer Beau). Piepen, kruipen en drinken is alles wat deze mormeltjes nu doen, tussen de bedrijven door kunnen we mooi alle ontwikkelingen in hun kersverse leventjes volgen.
world pieces 
Reageer op deze post