Ik had het nooit kunnen denken, maar Argentinië kent een wildgroei aan wetten en regels. Het Arbeidsrecht is een van de dikste wetboeken, dankzij de machtige vakbonden. De sociale wetgeving breidde zich vooral de laatste jaren uit, gelukkig maar, met oa. het homohuwelijk en recht op kinderbijslag.
Er worden dus continu nieuwe wetsartikelen geboren, maar er is te weinig controle op de naleving ervan.
In plaats van burgers zelf een ietsiepietsie eigen verantwoordelijkheid te geven, kent men dus overal wetten en regels waar trage bureaucratische systemen omheen gebouwd zijn. Alles gebaseerd op wantrouwen en verbieden. Informatie geven is slechts bijzaak binnen zo’n systeem, en zo komt het dat de welwillende burger eindeloos van het kastje naar de muur wordt gestuurd.
Zoals Einstein, Nietzsche én Johan Cruijff al zeiden, elke regel kent z’n uitzondering. En Argentinië zou Argentinië niet zijn als er niet ook een wildgroei aan uitzonderingen zou bestaan in de vorm van clandestiene oplossingen. Onder de toonbank of “via een kennis” is vaak een optie om allerlei zaken, van concertkaartjes tot rijbewijzen, sneller en voordeliger te kunnen bemachtigen.
Hecha la ley, hecha la trampa. Waar een wet bestaat, bestaat een overtreding.
Ik heb drie soorten overtredingen ontdekt, en er voorbeelden bij gezocht. Laat het duidelijk zijn: je hoeft bepaald geen Sherlock Holmes te zijn om deze in de praktijk tegen te komen.
Een oogje toeknijpen.
Gekopiëerde DVD’s worden op elke straathoek verkocht, op de meeste plaatsen wordt dit gedoogd. De wijkagent koopt ze zelf ook.
Er geldt een rookverbod in alle openbare ruimtes inclusief bars en discotheken. Maar later op de avond valt het je op dat in zo’n drukke discotheek toch wordt gerookt. De eigenaren kopen eventuele boetes gewoon af.
Een handje helpen.
Een mooi voorbeeld: bij een concert waarvoor we de goedkoopste zitplaatsen hadden, werd ons door de plaatswijzer de mogelijkheid aangeboden, in ruil voor een bescheiden fooi, om op een betere plek te gaan zitten. De kaartjes hiervoor zouden 2,5 keer zoveel hebben gekost. Hij ging ons voor naar de nieuwe plaatsen vooraan.
In de provincie Buenos Aires (waar zich de omliggende gemeenten van de hoofdstad bevinden) kun je je rijbewijs halen zonder rijexamen te hoeven doen. De rijscholen die je zouden moeten voorbereiden op het afrijden, hebben een akkoordje gesloten met de instantie die de rijbewijzen uitgeeft en sturen de aanvragers in één keer door. Voor beiden minder werk en gegarandeerd inkomsten.
(Belasting)fraude.
Allerlei bedrijven en instanties, groot en klein, internationaal en lokaal, doen eraan mee. Werknemers inschrijven als freelancer en hen de helft laten factureren van wat ze werkelijk verdienen. Zelfstandigen factureren ook het liefst zo weinig mogelijk. Daarom worden burgers aangemoedigd om overal en altijd om een geldige bon te vragen. Want de kans is groot dat die bij de winkels en restaurants die je bezoekt, niet wordt uitgeschreven.
Vraag om uw bon
De AFIP, de Argentijnse belastingdienst, voert wel degelijk controles uit. Bij het bedrijfje waar een vriend van ons werkt werd onlangs fraude geconstateerd. Een flinke boete hing hen boven het hoofd, ware het niet dat de controleurs aanboden aan om het – voor een fractie van het boetebedrag – onderling op te lossen.
world pieces 
Reageer op deze post