Je zou denken dat ze hier nog veel meer franse woorden gebruiken dan wij, de voilá’s en saluts vliegen je om de oren. Maar wat blijkt? De leenwoorden die wij gebruiken liggen bij de Belg juist vreemd in het gehoor.
Jus d’orange (zeker wanneer uitgesproken als sjuderans) kan rekenen op een verbaasde glimlach: amai die Hollanders willen ineens sjiek doen. Hier zegt men fruitsap. Zo ook met Tour de France (jawel, toer de frans). Verder: een chocoladecroissant is hier een doodnormale koffiekoek. Centrifuge is droogzwierder.
Mijn retour naar Antwerpen werd aan het stationsloket niet begrepen, ik vraag sindsdien om een heen en terug. Koninklijke Marechaussee is zo ongeveer het toppunt als het gaat om ons “misbruik” van het Franse vocabulaire.
Ander punt van grote hilariteit onder de Vlamingen is het woord poepen, en al helemaal wanneer een kind aangeeft dat hij of zij moet poepen. Voor hen is dat neuken en niets anders. De poep zijn de billen. Wat ik dan weer een komisch vind is dat men hier gewoonlijk spreekt van kakken, en ook van kaka en pipi. Dat is nog eens Jip en Janneketaal!
Zoals ook uit de titel blijkt, ik vind deze taalverschillen supervermakelijk. Er zijn nog dagelijks momenten waarop ik iets hoor en vervolgens denk: verrek, daar hebben ze óók weer een ander woord voor! Verandering van spijs doet eten, en dat geldt wat mij betreft ook voor taal. Dus veel woorden neem ik graag over. Alleen het woord poepen… dat zal een probleemgevalletje blijven.
Deze afbeelding komt van Kind en Taal
world pieces 
Reageer op deze post