Op de kennismakingsbijeenkomst van de masterstudie die ik volgde aan de Universidad de Buenos Aires werd mij gevraagd de Nederlanders te karakteriseren. In mijn gebroken Spaans mompelde ik iets over dat we vergeleken met de latino´s nogal koeltjes overkomen, maar wel heel open zijn. “Aha, dus jullie zijn koelkasten” was de gevatte respons.
Nu, vier jaar later in België, ervaar ik hoe dat “koude” eigenlijk een combinatie is van een paar factoren. Men is hier, en dat geldt zeker ook voor Nederland, in het dagelijks sociaal contact minder saamhorig, minder spontaan en een pak individualistischer dan in Argentinië.
Voorbeeldjes:
´s Morgens op het werk volstaat hier een gemompeld goeiemorgen ter begroeting. Er komt wat gemompel terug zonder dat er verder iemand opkijkt van z´n computer. In Argentinië gaf je al je collega´s een kus en een welgemeend hoe is het?
Het valt me ook op dat men hier eigen thee, cup a soup en koekjes meebrengt. Die blijven in de bureaula en zijn exclusief voor de persoon die ze daar schuilhoudt bedoeld. In Buenos Aires stelde iedereen zijn tussendoortjes beschikbaar voor het hele team. Ook brachten we altijd onze lunchtijd samen door, terwijl het hier heel normaal is om je boterhammen achter de computer op te eten.
Tenslotte is de spontaniteit hier wat verder te zoeken als het om sociaal contact gaat. Een uitnodiging om wat te gaan drinken in de stad is zo gemaakt, maar je komt enkel bij iemand thuis als daar een officiële gelegenheid voor is: een verjaardag of een geagendeerd etentje. Het idee erachter is dat men ook echt iets wil kunnen bieden: een opgeruimd huis, koekjes bij de thee, een bijzondere maaltijd. Ik heb die neiging ook en stond in ons vorige appartement bijvoorbeeld te stressen als we niet genoeg stoelen hadden voor alle gasten tijdens een verjaardagsfeest. Maar Argentijnen maken daar helemaal geen punt van en gaan direct op de grond zitten. Verder ben ik er vertrouwd mee geraakt dat vrienden soms op een doordeweekse dag een simpel hapje mee aten (lang leve de pizzabezorging), of enkel even een paar mate´s drinken. Zonder koekjes erbij en in een niet opgeruimd huis, maar wel zo gezellig, spontaan en ongedwongen.
Om die redenen voelt het soms nog wat onwennig hier. Enerzijds, als rasechte Europese herken ik de Belgische mentaliteit, anderzijds denk ik vaak: kom toch eens uit dat stijve harnas! Gelukkig is niet iedereen zo stijfjes, en gelukkig zijn de stijve mensen niet saai. Het is gewoon de mentaliteit die mij in een gezonde tweestrijd heeft gebracht.
world pieces 
Reageer op deze post