Deze maand vier ik mijn 10-jarig jubileum als stadsmens. In deze 10 jaar, die ik doorbracht in Amsterdam, Den Haag, Buenos Aires en Gent, heb ik ontdekt dat een stad op veel manieren mooi kan zijn. Van verscholen pleintjes en middeleeuwse gevels tot de levendige grachten en zelfs de ochtendspits die zich als een omver geschopte mierenhoop door alle straten verspreidt.
Maar hoe je het ook went of keert, de stad heeft ook z’n grauwigheid. Na tien jaar betonstaren hebben mijn ogen zich ontwikkeld tot radars die continu de omgeving afspeuren naar kleur. Bomen, bloemen, pasgeverfde raamkozijnen: goed, maar niet afdoende.
Een stuk muur bemachtigen (of een electriciteitspaal)
Street art, in al zijn vormen, maakt de betonjungle nog leefbaarder. Wildbreien, stencil art, gedichten die bewoners op hun raam plakken, muurschilderingen, een totempaal (zoals onderstaande in Buenos Aires), het kan allemaal op mijn bewondering rekenen.
Totem-electriciteitspaal, Palermo, Buenos Aires
Het is mij opgevallen dat er in Nederland relatief weinig groot werk, zoals muurschilderingen, te zien is op straat. Wetgeving en tegenwerking van gemeente- of stadsbesturen maakt het voor kunstenaars ongelofelijk moeilijk om in Nederlandse steden – legaal – een stuk muur te bemachtigen. In het buitenland is dat anders. Regelgeving komt niet zo snel tussenbeiden; streetart wordt over het algemeen gedoogd omdat het buurten met veel grauwe of vervallen panden een heel ander aanzicht geeft. Street art kan ervoor zorgen dat mensen (en winkels, café’s, restaurants) graag komen in een buurt die ze anders liever zouden vermijden.
Gunstig klimaat
Zowel in Gent als in Buenos Aires zag ik dat dat fantastisch werkt. Buenos Aires heeft een zeer gunstig klimaat voor straatkunstenaars. Van over de hele wereld komen ze erheen om zich uit te leven op een van de vele aftanse gebouwen in San Telmo of de blinde muren in Villa Crespo (mijn favo mural bevindt zich daar, gemaakt door oa. Aires Mart en Pol Corona). Populaire kunstenaars wordt gevraagd een winkelpand in Palermo onder handen te nemen. Deze wijk is inmiddels verworden tot een soort Disneyland (romantische uitstraling, commerciële belangen) voor street art, maar daardoor niet minder indrukwekkend.
Aires Mart. Villa Crespo, Buenos Aires
Gezien in Gent, gezien in New York
Veel straatkunstenaars reizen de wereld over, waardoor hun murals in allerlei steden te vinden zijn. Het zwijntje van ROA op het DOK-terrein in Gent had ik ook tegen kunnen komen in Zaragoza of New York.
ROA. Handelsdok, Gent. (foto: project2565)
ROA. Op twee straten van mijn huis! (foto: project2565)
Street art is automatisch van iedereen die het kan waarderen. Er zit geen prijskaartje aan (zoals met bijna alles). Daarom associeer ik het heel sterk met vrijheid.
Street art herinnert ons eraan dat de stad van ons is. Dat wij de stad zijn. Dat we wonen in een openluchtmuseum, waarin we inspiratie, figuranten en kunstenaars tegelijkertijd zijn. En dat niemand weet welk nieuw kunstwerk de stad morgen rijker zal zijn.
Is dat geen goede reden om er te blijven wonen?
Oefenen kan altijd in de Werregarenstraat, beter bekend als de graffitisteeg. (foto: Bob Israel)
world pieces 
El arte es algo de tod@s!!! y deberíamos tener esa posibilidad de expresarnos; evidentemente, teniendo en cuenta también un respeto por aquellos lugares en los cuales nos manifestamos. Lamentablemente, el arte callejero no es del todo valorado por los grandes circuitos de las artes mayores, pero eso no le quita mérito y mucho menos, una especial atención. Preciosos retratos Jak !!!!