Piece # 110 – Dingen waarvan ik niet wist dat de Belgen ze hadden

Je ogen goed de kost geven. Deze niet al te hippe uitspraak heb ik herhaaldelijk gehoord toen ik een klein meisje was (waarschijnlijk als ik me weer eens zat te vervelen tijdens de lange autorit naar onze vakantiebestemming). Misschien dat het daarom een tweede natuur voor me is geworden: veel rondkijken, op details letten, contrasten en kleuren in me opnemen. In het gewone het ongewone zien, dat ook.

foto: h.koppdelaney

Je hoeft daarvoor trouwens helemaal niet ver van huis te gaan. Check hier waar ik me de afgelopen maanden over verwonderde in België.

• Fluoriscerende hesjes voor fietsers. Steeds meer. Bij volwassenen. Trouwens, ook de fietshelm wint terrein in Vlaanderen. Na mijn eigen recente, ongelukkige ervaring in het stadsverkeer (aka mijn eerste fietsongeluk ooit) begrijp ik nog beter waarom.

• Apparaatjes waarmee je met losse tabak en een papieren huls in no-time een sigaret maakt. Een aardige duit goedkoper dan pakjes sigaretten. Dat België na Griekenland het grootste aantal zware rokers in Europa telt, verklaart de populariteit van dit product (bron).

• Fietsen die 100% écht vintage zijn. Van vroeger dus.

• Nachtwinkels. Niet één of twee, maar door de hele stad. Verdomd handig.

• Schooluniformen. Er zijn ook scholen waar een uniform niet nodig is, maar waar de leerlingen wel verplicht zijn om kleding te dragen in de schoolkleur (vaak donkergroen of grijs).

• Broodautomaten. Jaha, wij zijn dan wel de uitvinders van de kroketten uit de muur, maar de Belgen zijn ook niet van gisteren en hun brood allerminst. Deze automaten duiden ofwel op een zeer grote behoefte aan dagelijks vers brood, ofwel een slimme bakker zette de automaat neer zodat ie voortaan een uurtje langer in zijn bed kon blijven liggen.

• Sint en Piet. Ik had dit zelf niet verwachterkeerde altijd in de veronderstelling dat het hele Sinterklaasfeest een typisch Hollands gebeuren was. De pepernoten zijn dan weer wel echt van ons. Gelukkig. (Hier krijgen de kinderen droge biscuitjes Nic nacs in hun schoen. Die smaken net zo als ze eruit zien.)

• Stemplicht, in plaats van stemrecht. Geen gezeur over opkomstpercentages, gewoon hup, iedereen naar de stembus.

• Maaltijdcheques. Het klinkt als voedselbonnen, maar dit is gewoon een slimme manier voor bedrijven om een klein deel van de salarissen aan werknemers belasting- en sociale lastenvrij uit te kunnen keren. Aan het begin van elke maand doen we dus boodschappen zonder pinpas maar mét een stapel cheques van 7 euro per stuk. Niets is minder waar, maar het voelt toch een heel klein beetje als gratis boodschappen doen.