Piece # 113 – Not all who wander are lost

foto: papersparrow

Those who wander, daar hoor ik ontegenzeggelijk bij. Ik wander, momenteel door België. Maar ben ik lost? Iedereen weet dat dat erbij hoort in België.

Zonder gekkigheid, vooral wanneer je zonder werk zit (zoals ik nu) is de neiging groot om jezelf verloren te voelen. Je staat ’s ochtends op en gaat nergens heen. Opent vervolgens je inbox met een gretigheid die je niet eerder van jezelf kende. Doet hem weer dicht en hoeft nog steeds nergens heen. Je mist structuur, zin, doelen, inkomen, waardering, gezelligheid, creativiteit. Dingen die voorheen vanzelfsprekend waren, omdat je een baan had.

Het is mij gelukt om me ondanks deze tijdelijke ontbrekingen niet verloren te voelen. Hoewel ik er wel dichtbij heb gezeten. En hoewel ik op het moment van schrijven nog altijd geen arbeidscontract heb getekend, voel ik me momenteel zelfs minder lost dan ooit. Hoe ik dat heb gedaan? Hieronder 10 tips. Misschien werken ze voor jou ook.

1. Open sollicitaties schrijven. Al is het maar om eens iets anders te horen dan: “We hebben ontzettend veel reacties op onze vacature ontvangen…”

2. Mensen ontmoeten, sociaal bezig blijven. Berebelangrijk, juist in deze tijden. En dit hoeft niet te betekenen dat je geld uitgeeft: spreek thuis af of ga naar een gratis voorstelling, film of bijeenkomst in de stad.

3. Inventieve manieren bedenken om geld te verdienen (voorbeeldje). Als is het maar om je creativiteit te blijven triggeren en een beetje te dromen. Wie weet ontstaat hieruit wel een idee voor een eigen bedrijfje! Heb je een uitkering, dan zou ik vrijwillgerswerk doen. Voorheen deed ik dat ook: vertaalwerk en boekrecensies schrijven, maar er is vanalles mogelijk (bijvoorbeeld via 1procentclub).

4. Elke dag even de deur uit, al is het maar naar de bibliotheek of het uitzendkantoor. Je  spreekt wat mensen, haalt een frisse neus en hebt het gevoel dat je iets meemaakt. Dit laatste mag niet worden onderschat!

5. Niet teveel op Facebook rondhangen. Je voelt je waarschijnlijk al (erg) nutteloos of onproductief; Facebooken versterkt dit gevoel. Mensen zijn geneigd om vooral hun positieve belevenissen op Facebook te delen, waardoor het lijkt alsof je de enige bent met een leven waarin niet alles even geweldig is.

6. Accepteren dat je ben overgeleverd aan de grillen van potentiële werkgevers. Je hebt op dit moment niet voor 100% zelf de controle. Dat is best even wennen. Je staat in de wacht en dat is nu eenmaal zo. Besef dat ook hier een einde aan zal komen.

7. Vier elke overwinning: een sollicitatiegesprek, een fijne dag, een meevaller van welke aard dan ook.

8. Help een vriend of vriendin. Je hebt nu veel meer tijd en aandacht beschikbaar dan normaal. Wie kunnen daar beter van profiteren dan de lieve mensen om je heen?

9. Spreek met lotgenoten, deel je ervaringen. Maak er geen geheim van dat je zonder werk zit. Juist door dat niet te doen, merk je dat er meer mensen in hetzelfde schuitje zitten of hebben gezeten.

10. Neem je vrije tijd. Je hebt het nu eenmaal, deal with it. Ooit ga je het weer missen. Maak je regelmatig even helemaal los van het solliciteren; opladen is in deze periode net zo belangrijk en je hebt hier net zoveel recht op als ieder ander.

Tot slot, ik ben zelf enorm gaan waarderen wat ik wel heb. En wie ik ben. Nu pas heb ik aan den lijve ondervonden dat werk slechts één aspect is in het leven. Dat je als persoon zoveel meer bent.

En dat het leven niet on hold komt te staan op het moment dat je je baan verliest. Het gaat juist dan keihard door. Dan komt het erop aan te weten wie je bent en hoe je in het leven staat. Niet eenvoudig, maar zó de moeite waard.