Stukjes uit mijn dagelijks leven, waar ter wereld dat ook moge zijn.
Vier jaar geleden karakteriseerde ik de bevolking van de lage landen als koeltjes. Dat "koude" is eigenlijk een combinatie van een paar factoren, zie ik nu. Men is hier in het dagelijks sociaal contact minder saamhorig, minder spontaan en een pak individualistischer dan in Argentinië.
Na twee jaar in het land van de rundersteaks ben ik nog steeds geen vegetariër-af. Je zou verwachten dat ik daarom alles weet van de weinige vegetarische restaurants die Buenos Aires rijk is.
Fundación Don Bosco, zo heet onze werkplek. Het is een tehuis waar dagelijks 150 kinderen komen lunchen (een almuerzo oftewel lunch bestaat uit soep, rijst, kip/vis en groente/salade). De kids zijn tussen de 6 en 16 jaar en zijn schoolkinderen of werken in de stad als schoenpoetsertjes. Buiten de lunchtijden om blijven er een hoop om huiswerk te maken.
world pieces 