Het besef kwam afgelopen week hard aan: die mooie zomer is nu écht bijna voorbij. Er restte ons nog één weekend mooi weer. En dat besef riep een volgende reactie op: ‘Ik heb nog niets van Wallonië gezien!’ Behalve Charleroi Airport (die kennen we inmiddels tot in alle hoeken). Ik was niet de enige met deze gedachte, en zo togen we afgelopen zondag met z’n zevenen richting Virelles. Dit minuscule dorp ligt ongeveer 112 km onder Brussel, vlakbij de Franse grens.
Het dorpje zelf is niks bijzonders, maar de omgeving is dat wel. Een glooiend heuvellandschap met veel bos en flora en fauna, wat we al snel ondervonden in de gedaante van overstekende herten, overal paarden, eekhoorntjes en jonge boskikkertjes. En her en der een zeer bloeddorstige mug.
De wandeling
We maakten een lange wandeltocht in de vrije natuur. De frisse lucht, de velden, de bossen, en nergens een mens te zien. Het was werkelijk een verademing voor ons stadsmensen. Alleen, het viel niet altijd mee om de slecht bewegwijzerde route te volgen. Als moderne scouts maakten we gebruik van een kompas-app, een beetje Google maps en de Blair Witch Project soundtrack ter voorbereiding op eventuele plotwendingen. We wisten ernstige verdwaling te voorkomen en begaven ons ruim op tijd weer richting de bewoonde wereld. Het padvinden lukte zelfs zo goed dat we zonder ons daarvan bewust te zijn, op illegale wijze het familiepark Aquascope waren binnengeglipt. Alwaar we in ons beste frans moesten uitleggen hoe we dat voor elkaar hadden gekregen.
Aquascope
L’etang de Virelles
Wie of wat zal hiervan gegeten hebben?
Chimay
Aan het einde van de middag stapten we terug onze auto’s in en reden we door naar de abdij waar het Chimay bier wordt gebrouwen, de Abbaye de Scourmont . Helaas zijn alleen de abdij en de tuin open voor publiek, niet de brouwerij en de kaasmakerij. Maar het in België inmens populaire biermerk heeft daar natuurlijk een commerciëlere oplossing voor: een restaurant annex proeverij. Op het terras proefden we de biertjes en kazen en daarna aten we in het restaurant gerechten die allemaal bereid waren met ofwel het bier, ofwel de kaas. Het was helemaal niet duur, en tot onze verbazing sprak het vriendelijke personeel alle talen die er in onze groep ook gesproken worden. Kom daar maar eens om in Gent.
Vijf kazen en net zoveel varianten van het trappistenbier.
Dit vonden we toch wel…typisch Waals.
En dit ook
world pieces 
Reageer op deze post